Czosnek jest rośliną o wszechstronnym działaniu, która spożywana na surowo działa jak antybiotyk. Im dłużej spożywamy ten rarytas, tym korzystniej wpłynie to na nasze zdrowie, a nawet na urodę.
Czosnek pospolity (Allium Sativum L.) jest wieloletnią rośliną cebulową. Należy do jednych z najstarszych roślin uprawnych. Rodzina, do której przynależy to liliowate (Liliaceae). Słowo all oznacza piekący, ostry – w języku celtyckim, sativum – uprawny. [1] Pierwotnymi obszarami pochodzenia są podgórskie rejony południowej Azji. Już w starożytności Grecy stosowali go do celów spożywczych. Starożytni Rzymianie sądzili, iż czosnek podnosi męstwo w boju oraz pobudza odwagę, dlatego rzymscy żołnierze spożywali go w dużych jest rośliną zawierającą znaczną ilość składników odżywczych. Wartość kaloryczna w stosunku do innych warzyw jest dość wysoka, jednak ze względu, że jest przyprawą, ta wartość nie stanowi problemu. Zjadamy zaledwie około 5 g czosnku, co daje tylko 7 kcal [2]. Allium Sativum dostarcza 150 kcal/100 g czosnku [2]. Składniki i wartości odżywcze czosnku Świeże główki zawierają 40% suchej masy (32% to węglowodany, 6,5% białko, natomiast błonnik stanowi 4%). Spośród związków mineralnych na czele znajduje się potas (400 mg/100 g produktu), kolejne to żelazo, fosfor, cynk. W największej ilości wśród witamin występuje witamina C (30 mg/100 g produktu[2]). Czosnek obfituje w glikozydy siarkowe (allina, ajoen), które odpowiedzialne są za charakterystyczny zapach i smak, przeważająca cześć posiada grupę allinową -C₃H₅; flawonoidy, fitosterol, nukleozydy, celulozę (0,06g), kwasy organiczne, lotny olejek eteryczny i pierwiastki śladowe (Mg, Fe, Mn, Zn, Ca, Co), które wiele znaczą jako biokatalizatory; szereg witamin (C, A, B₁, B₂, PP) [3]. Niezwykle wartościową cechą witaminy B₁ jest jej umiejętność łączenia się z allicyną) [4]. Czosnek posiada także związki cukrowe, garlicynę wspierającą kuracje infekcji dróg moczowych i biegunki u dzieci [5]. Jest bogata w sole mineralne (siarka, selen – który wpływa korzystnie na choroby tarczycy między innymi Hashimoto) [6], aminokwasy (cysteina), a także lotne połączenia siarkowe (alliinę 0,35-1,15%, metyloallinę, cykloallinę) oraz nielotne na przykład S-allilocysteinę, enzymy (allinaza – enzym ten uaktywnia się w chwili rozdrabniania ząbków czosnku, o masie cząsteczkowej 150kDa, znajduje się także w cebuli, kapuście; peroksydaza, mirozynaza, γ-glutamylotranspeptydaza – występuje w rozwijającej się główce Allium Sativum L.) [7, 8]. Dla kogo jest zalecany czosnek? Czosnek zalecany jest osobom ze słabą odpornością organizmu, z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi, a także z hipercholesterolemią oraz wysokim poziomem glukozy we krwi. Powinni spożywać tę przyprawę pacjenci z grypą, przeziębieniem jak również posiadający w swoim organizmie pasożyty i grzyby z rodzaju Candida Albicans [9,10,5,11]. Stosowany jest również w przypadku wzdęć, robaczycy. Nawet w niewielkich ilościach hamuje rozwój bakterii, jest świetnym panaceum na zakażenia gardła i krtani. Zalecany jest osobom z zaburzeniami wydzielania soku żołądkowego oraz żółci, a także w przypadku gruźlicy. Zabezpiecza błony erytrocytów przed defektami, które wywołane są utlenianiem, chroni przed niedokrwistością [7, 12]. Przeciwwskazania do stosowania czosnku to problemy z krzepnięciem krwi, w takim wypadku spożycie czosnku może spowodować wystąpienie krwawienia, dlatego nie należy przyjmować leków przeciwkrzepliwych wraz z preparatami czosnku [13]. W przypadku spożywania niektórych lekarstw mogą zajść niepożądane interakcje: między innymi warfaryna przyjmowana podczas posiłku z czosnkiem prowadzi do przedłużenia czasu protrombinowego. Zbyt duże spożycie czosnku (więcej niż czterech ząbków dziennie) może prowadzić do przykrych objawów zgagi, a także nieprawidłowości ze strony układu pokarmowego, w szczególności gazów oraz składniki siarkowe mogą powodować zapalenie skóry przy styczności z czosnkiem i poparzenia gardła oraz górnych dróg pokarmowych, a także bóle wątroby. Nie powinny przyjmować tej przyprawy osoby z niskim ciśnieniem tętniczym krwi, ponieważ jak dowodzą badania – ma działanie hipotensyjne. W ostrych schorzeniach żołądka i jelit, przy refluksie żołądkowo-przełykowym nie należy stosować czosnku, ponieważ pobudza wydzielanie soku żołądkowego, co nasila nieprzyjemne objawy, a także drażni przełyk [7, 8]. Allium Sativum L. to warzywo, przyprawa, ale również środek leczniczy hamujący wiele procesów chorobotwórczych. Powszechna dostępność umożliwia korzystanie z zalet tej byliny w sposób nieograniczony. Szeroki wachlarz właściwości prozdrowotnych sprawia, iż ta niepozorna roślina może mieć istotne znaczenie w profilaktyce i leczeniu wielu chorób. Piśmiennictwo: Burdzenia O.: Impresje na temat czosnku. Wiad. Ziel. 11, 2000, s. 11-12Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K., Przygoda B.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, Warszawa, 2012, Wydawnictwo Lekarskie Red. Flaczyk E., Górecka D., Korczak J.: Towaroznawstwo żywności pochodzenia roślinnego. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, J., Fascynacja czosnkiem – wczoraj i dziś, „Postępy Fitoterapii”, 1, 2001, s. 7-14Dudek Warzywa o właściwościach leczniczych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolne i Leśne, M., Basciani S.: Efficacy of a food supplement in patients with hashimoto thyroiditis. J Biol Regul Homeost Agents. 1, 2015, s. E.: Fitoterapia i leki roślinne w geriatrii. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, J., Krysztofiak A., Olas B.: Czosnek – panaceum na choroby układu krążenia. „Kosmos”, 63, 2014, s. J.: Czosnek – skuteczny lek i cenna przyprawa. Wiad. Ziel., 4, 1993, s. 5-7Bogacz K., Czosnek pospolity – strażnik naszego zdrowia, „Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny”, 9, 2011, s. 29Pisarek M., Legięć I.: Czosnek – roślina o wszechstronnym zastosowaniu. AURA, 12, 2004, s. D.: Dwa ząbki dziennie. Przegląd Gastronomiczny, 12, J.: Czosnek – Antybiotyk starożytności. „Panacea”, 1, 2002, s. 28-30. Zapisz się na newsletter! Chcę otrzymywać od na podany przeze mnie adres e-mail informacje (w tym marketingowe i handlowe) dotyczące serwisu, a także innych podmiotów współpracujących z portalem zgodnie z Polityką Prywatności - Justyna LudwiczakLicencjonowany dietetyk, student, prowadzi bloga pasjonatka zdrowego odżywiania i trybu życia.
Rzadziej zachodzi konieczność podawania leków rozpuszczających zakrzepy lub wykonania operacji. W zatorowości (zakrzepicy) płucnej leczenie zawsze rozpoczyna się od zwalczania powikłań, które mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta - na przykład podawania tlenu czy wspomagania akcji serca.
Oczyszczanie tętnic to tak naprawdę dbanie o to, by nie tworzyła się na nich blaszka miażdżycowa, czyli złogi cholesterolu. Powstawaniu takich zmian sprzyja między innymi niewłaściwa dieta. Co zatem warto jeść, by tętnice były zdrowe? Jakie produkty pomagają oczyszczać naczynia krwionośne i zapobiegać miażdżycy? Produkty oczyszczające tętnice to takie, dzięki którym udaje się utrzymać w ryzach poziom cholesterolu. Ponad 70% dorosłych Polaków ma we krwi za dużo cholesterolu, ale tylko co trzecia osoba stara się obniżyć jego stężenie. Niektórzy nie wiedzą, że są zagrożeni miażdżycą. – Miażdżyca to przewlekła choroba naczyń krwionośnych, która niesie ze sobą ryzyko bardzo poważnych powikłań – wyjaśnia lek. Agnieszka Krzyżanowska, kardiolog, Centrum Medyczne Damiana. – Choroba polega na tworzeniu się wewnątrz tętnic tłuszczowych blaszek, które nie tylko utrudniają przepływ krwi, ale przede wszystkim mogą doprowadzić do niedotlenienia istotnych narządów – dodaje ekspertka. Kontrola poziomu cholesterolu Zmień dietę dla zdrowia tętnic Zdrowe tętnice przypominają elastyczne rurki, których wewnętrzne ścianki są gładkie. Dzięki temu tętnice kurczą się i rozszerzają, a krew może swobodnie przepływać do wszystkich narządów. Złogi cholesterolowe mogą się odkładać w każdej tętnicy, ale najczęściej osadzają się w tętnicach wieńcowych, szyjnych, które zaopatrują mózg w krew, oraz w tętnicach doprowadzających krew do nóg. Z powodu blaszki miażdżycowej naczynia wieńcowe mogą być zwężone o 30, 50 a nawet o 70% i nie będziemy odczuwać żadnych dolegliwości, ponieważ organizm radzi sobie z takimi utrudnieniami. Do czasu… Dlatego lepiej profilaktycznie stosować dietę, która jest dobra dla układu krążenia, zapobiega powstawaniu blaszki miażdżycowej i wspomaga oczyszczanie tętnic. Wyniki metaanalizy opublikowanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) potwierdziły, że zmniejszenie spożycia tłuszczów trans (TFA) pochodzenia naturalnego i przemysłowego, a także zastępowanie ich jedno- i wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi oraz, w mniejszym stopniu, węglowodanami złożonymi, poprawia profil lipidów i lipoprotein w kierunku zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Tyle o ogólnych zasadach, a jakie konkretnie produkty warto spożywać, by oczyścić tętnice? Oto przydatna lista zakupów. Soczewica jest bogata w potas i magnez, zawiera też białko roślinne (które z powodzeniem zastąpi białko pochodzenia zwierzęcego). Kakao zawiera antyoksydanty, które hamują proces utleniania cholesterolu, zapobiegając tym samym powstawaniu zmian miażdżycowych. Awokado. O zdrowie i właściwy poziom cholesterolu we krwi można zadbać, wprowadzając do diety rośliny, które zawierają substancje obniżające poziom cholesterolu LDL, a które nazwano naturalnymi statynami. Na pierwszym miejscu trzeba wymienić właśnie awokado, które zawiera znaczne ilości jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. To one pomagają kontrolować poziom cukru we krwi i wzmacniają ściany tętnic. Tłuszcze nienasycone zawarte w awokado obniżają poziom cholesterolu LDL o 12% i podnoszą poziom HDL o 13%. Soja – spożywanie 30-50 g soi dziennie obniża całkowite stężenie cholesterolu nawet do 10%. Siemię lniane jest bogate w naturalne statyny, czyli substancje obniżające poziom złego cholesterolu LDL. Świetnie absorbuje cholesterol i pomaga usuwać go wraz z kałem. Śledź – źródło cennych kwasów omega-3, a to one umożliwiają produkcję substancji przeciwdziałających zlepianiu się płytek krwi. Płatki owsiane są bogate w beta-glukany, związki o szeroko udokumentowanym działaniu obniżającym poziom cholesterolu we krwi. To także doskonałe źródło błonnika. Błonnik rozpuszczalny, czyli pektyna, hamuje wchłanianie cholesterolu pokarmowego w jelitach, co prowadzi do zwiększenia jego produkcji w wątrobie, a w konsekwencji obniżenia stężenia cholesterolu we krwi. Olej rzepakowy zawiera fitosterole, czyli substancje zmniejszające jelitowe wchłanianie cholesterolu. Olej ten zawiera kwas oleinowy jednonienasycony, ten sam, który znajduje się w oliwie. Dodatkowo olej rzepakowy ma idealną, korzystną dla zdrowia proporcję kwasów omega-3 i omega-6 (czym nie może pochwalić się oliwa) Olej w czarnuszki jest źródłem kwasów omega-3 i omega-6, które działają przeciwzapalnie. Czosnek – jedz kilka ząbków dziennie (większe dawki mogą zaszkodzić wątrobie). Obniża stężenie trójglicerydów, a także zapobiega powstawaniu procesów zapalnych w naczyniach krwionośnych. To zasługa pewnego aminokwasu – allicyny, wraz z innymi składnikami – ajoenem i garlicyną. Cebula surowa lub w postaci soku. Jej korzystne działanie w procesie oczyszczania tętnic wynika z obecności substancji ( kwercetyny), które rozpuszczają fibrynę – składnik białka powodującego zakrzepy krwi. Ma ona też korzystny wpływ na elastyczność i szczelność naczyń krwionośnych. Orzechy brazylijskie – kryje się w nich selen, który podnosi poziom dobrego cholesterolu HDL. Grzyby shitake (twardziak jadalny) prozdrowotne właściwości zawdzięczają eritadeninie, która znacząco obniża poziom cholesterolu. Karczoch – dzięki cynarynie obniża całkowity cholesterol nawet o 20%. Cynaryna jest substancją o działaniu żółciopędnym. Jeśli wątroba produkuje więcej żółci, zużywa więcej cholesterolu, dzięki czemu mniej go trafia do krwi. Karczoch wspomaga również proces oczyszczania organizmu z toksycznych produktów przemiany materii. Sok z czarnej porzeczki – solidna dawka witaminy C, która uszczelnia ścianki tętnic i zapobiega przyleganiu do nich tłuszczów. Dynia zawiera karotenoidy, które hamują utlenianie lipidów, zapobiegając miażdżycy. Sok z grejpfruta obniża stężenie cholesterolu we krwi. Pij szklankę dziennie. Zawiera flawonoidy, czyli substancje roślinne, które bardzo korzystnie działają na organizm, a wyjątkowo dobroczynnie wpływają na układ krążenia. Ograniczają bowiem tworzenie się zakrzepów krwi będących przyczyną udarów mózgu. Poza tym flawonoidy to najsilniejsze z przeciwutleniaczy niszczących wolne rodniki – sprawców wysokiego poziomu cholesterolu we krwi. Fasolka szparagowa – to źródło krzemu, gdy go brakuje, odkłada się blaszka miażdżycowa. Sezam. Jest jednym z najbogatszych źródeł fitosteroli. Są to roślinne sterole, które obniżają poziom złego cholesterolu, zapobiegając tym samym rozwojowi zmian miażdżycowych w naczyniach krwionośnych. Poza tym fitosterole zapobiegają niektórym rodzajom raka (np. rakowi prostaty). Brązowy ryż zawiera kwas foliowy wspomagający likwidację blaszki miażdżycowej. Natka pietruszki – dzięki kumarynom, cennym substancjom zmniejszającym krzepliwość krwi, obniża ciśnienie tętnicze i poziom złego cholesterolu LDL. Szpinak. Jego zielone liście są bogate w witaminy A i C, które według wielu badań zapobiegają utlenianiu cholesterolu i takim schorzeniom jak miażdżyca. Czerwone wino wytrawne – picie kieliszka 100-150 ml dziennie (nie więcej!) ogranicza zagrożenie chorobą wieńcową o 32% i podnosi poziom dobrego cholesterolu. Są badania, które pokazują, że umiarkowane picie wina może nieznacznie podnosić stężenie dobrego HDL oraz działać jak aspiryna, czyli rozrzedzać krew. Ale kluczowe jest tu zachowanie umiaru, bo alkohol to także kalorie, które podnoszą poziom trójglicerydów.
Leczenie farmakologiczne jest podstawą terapii zakrzepicy. Wykorzystywane są zarówno leki doustne, jak i podawane podskórnie, bądź dożylnie. Terapia zwykle rozpoczynana jest od leków, które charakteryzują się szybkim efektem działania. Należą do nich podawane podskórnie heparyny drobnocząsteczkowe, bądź też podawane
Wideo: Wideo: Jak zapobiegać zakrzepom i zakrzepicy Zawartość: Do kroku Metoda 1 z 5: Rozpoznanie objawów zakrzepu krwi Metoda 2 z 5: Zrozumienie przyczyn zakrzepów krwi Metoda 3 z 5: Diagnozowanie zakrzepów krwi Metoda 4 z 5: Leczenie zakrzepów krwi Metoda 5 z 5: Dostosowywanie diety i stylu życia Ostrzeżenia O autorze Źródła X to wiki, co oznacza, że wiele naszych artykułów ma wielu autorów. Kilku użytkowników zgłosiło się do udziału w tym artykuł zawiera 12 odniesień do źródeł, które można znaleźć na dole tego artykułu. W tym artykule: Podsumowanie artykułu Rozpoznawanie objawów zakrzepu krwi Zrozumienie przyczyn powstawania zakrzepów krwi Diagnozowanie zakrzepów krwi Leczenie zakrzepów krwi Wprowadzanie zmian w diecie i stylu życia Pokazanie innych sekcji ... Ukrywanie sekcji ... Powiązane artykuły Jeśli wyściółka naczynia krwionośnego zostanie uszkodzona, krew zakrzepnie - płytki krwi zlepią się, aby uszczelnić ścianę naczynia krwionośnego, a ciało uwolni substancje, aby aktywować czynniki krzepnięcia. Zwykle jest to zdrowa reakcja, która zapobiega nadmiernemu krwawieniu, podczas gdy ciało i układ krążenia naprawiają się same, a skrzep sam się rozpuszcza, gdy rana się zagoi. Czasami jednak skrzep krwi nie rozpuszcza się lub zakrzep powstaje, gdy nie jest potrzebny. W takich przypadkach zakrzep może częściowo lub całkowicie zablokować przepływ krwi, co może stworzyć sytuację zagrażającą życiu. Do kroku Metoda 1 z 5: Rozpoznanie objawów zakrzepu krwi Wiedz, że zakrzep w okolicy brzucha może powodować silny ból i problemy trawienne. Objawy zakrzepu różnią się w zależności od tego, gdzie skrzep znajduje się w ciele. Jeśli wpłynie to na tętnicę dostarczającą przepływ krwi do jelit, jednym z objawów jest zwykle silny, rozdzierający ból brzucha. Ponadto mogą wystąpić następujące objawy: Wymiotować Zakrzep krwi w jamie brzusznej może podrażniać błonę śluzową żołądka, na którą organizm reaguje wymiotami. Biegunka. Niewystarczająca ilość krwi w jelitach może wpływać na funkcjonowanie układu pokarmowego i często prowadzi do biegunki. Krew w kale. Jeśli podszewka układu pokarmowego zostanie podrażniona, może powodować krwawienie. Może to spowodować przepływ krwi do stolca. Zrozum, że zakrzep w kończynach może powodować ból, obrzęk i inne oczywiste objawy. Zakrzep powstający w rękach lub nogach może blokować przepływ krwi w kierunku serca. Może również powodować zapalenie żyły. Możesz nagle doświadczyć silnego bólu spowodowanego brakiem tlenu z powodu zmniejszonego przepływu krwi. Ponadto mogą wystąpić następujące objawy: Obrzęk. Jeśli żyła zostanie zablokowana, płyn gromadzi się, a miejsce, w którym znajduje się zatyczka, może puchnąć. Wrażliwość. Oprócz (lub zamiast) ostrego bólu, możesz również odczuwać dokuczliwe uczucie w miejscu skrzepu. Wynika to z zapalenia żyły. Odbarwienie. Zakrzep blokuje dopływ krwi, więc skóra na ramieniu lub nodze może stać się blada. Ciepłe uczucie. Zapalenie spowoduje, że twoje ciało przepchnie więcej krwi do dotkniętego obszaru. Krew jest ciepła, ponieważ pochodzi z wnętrza twojego ciała, co może sprawić, że poczujesz ciepło w ręce lub nodze. Należy pamiętać, że zakrzep krwi w mózgu może prowadzić do wszelkiego rodzaju przerażających objawów. Mózg kontroluje prawie wszystkie funkcje organizmu. Jeśli zakrzep blokuje przepływ krwi do mózgu, może wpływać na widzenie, mowę i prawie wszystkie inne funkcje organizmu. W rezultacie możesz doświadczyć: Zaburzenia widzenia Słabość Paraliż Drgawki Trudności w mówieniu Udar mózgu Wiedz, że ból w klatce piersiowej, duszność i pocenie się mogą być oznakami zakrzepów krwi w sercu. Posiadanie zakrzepu w sercu może powodować nieregularny rytm serca i blokować przepływ krwi. Może to prowadzić do bólu w klatce piersiowej (który może promieniować do lewego ramienia), duszności i pocenia się. Zakrzep w sercu może powodować problemy zagrażające życiu, takie jak zawał serca. Pamiętaj, że skrzep krwi w płucach powoduje ból w klatce piersiowej i wiele innych objawów. Jak skrzep krwi w sercu, skrzep krwi w płucach może powodować silny, ostry ból. Ponadto możesz doświadczyć następujących rzeczy: Szybkie bicie serca. Serce kompensuje szybsze bicie, dzięki czemu ciało dostaje wystarczającą ilość krwi. Zwiększa to tętno. Odkrztuszanie krwi. Zakrzep może podrażniać płuca, powodując ich krwawienie. Możesz odkrztuszać krew. Brak tchu Zakrzep może blokować przepływ powietrza do płuc, utrudniając oddychanie. Metoda 2 z 5: Zrozumienie przyczyn zakrzepów krwi Pomyśl o niebezpieczeństwie siedzenia w bezruchu przez długi czas. Zakrzepy powstają czasem bez żadnego powodu, ale pewne warunki i sytuacje zwiększają ryzyko ich wystąpienia. Przykładem tego jest ograniczona mobilność. Jeśli musisz długo leżeć w łóżku lub długo siedzieć z rękami lub nogami skrzyżowanymi, ryzyko zakrzepów wzrasta, szczególnie w twoich rękach i nogach. Długie loty lub podróże samochodem, w których przez dłuższy czas siedzisz nieruchomo, zwiększają ryzyko powstawania zakrzepów krwi w żyłach. Należy pamiętać o zwiększonym ryzyku w czasie ciąży i macierzyństwa. Ponieważ macica kobiet w ciąży rośnie, krew płynie z powrotem do serca szybciej. Może to zwiększać ryzyko tworzenia się skrzepów krwi, szczególnie w nogach i miednicy. Kobiety, które właśnie rodziły, również mają zwiększone ryzyko. Wiedz, że odwodnienie może powodować zakrzepy. Potrzebujesz wystarczającej ilości wody w organizmie, aby krążenie krwi działało skutecznie. Kiedy jesteś odwodniony, twoja krew płynie wolniej, pozwalając ciału wcześniej tworzyć skrzepy krwi. Znać ryzyko związane z antykoncepcją i terapią hormonalną. Estrogen i progesteron mogą zwiększać czynniki krzepnięcia, zwiększając ryzyko zakrzepów. Hormonalne środki antykoncepcyjne (takie jak pigułki) i terapia hormonalna zawierają te hormony. Zrozum, że długotrwałe stosowanie IV może prowadzić do zakrzepów krwi. IV jest obcym przedmiotem. Włożenie kroplówki do żyły może zmienić krążenie krwi i spowodować tworzenie się skrzepów. Pamiętaj, że niektóre schorzenia mogą powodować zakrzepy. Niektóre warunki mogą podrażniać ścianę pęcherza, powodując krwawienie i wydalanie skrzepów krwi. Warunki te obejmują: Rak Zaburzenia wątroby Choroby nerek Pomyśl o roli operacji i obrażeń. Uszkodzenie ciała w wyniku wypadku lub operacji może prowadzić do nadmiernego krwawienia (i zakrzepów krwi). Ponadto wiele osób musi stać w bezruchu przez dłuższy czas po operacji lub wypadku, co również zwiększa ryzyko zakrzepów. Wiedz, że otyłość zwiększa ryzyko. Ludzie, którzy są o wiele za ciężcy, często mają wysoki poziom cholesterolu. Powoduje to zwężenie żył i tworzenie się skrzepów krwi. Poznaj niebezpieczeństwa związane z paleniem. Palenie powoduje powstawanie płytki nazębnej w naczyniach krwionośnych, która zwęża się i może powodować tworzenie się skrzepów krwi. Bądź świadomy swojej historii rodzinnej. Jeśli cierpisz na zaburzenia krzepnięcia w rodzinie lub w sobie, masz zwiększone ryzyko zakrzepów krwi. Nieprawidłowości krzepnięcia mogą powodować zwężenie naczyń krwionośnych, powodując tworzenie się skrzepów krwi. Metoda 3 z 5: Diagnozowanie zakrzepów krwi Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną. Jak tylko pojawią się objawy zakrzepu krwi, natychmiast uzyskaj pomoc medyczną. Zakrzepy mogą zagrażać życiu. Poinformuj swojego lekarza o swojej pełnej historii medycznej. Twój lekarz powinien zapytać o twoje objawy, styl życia, osobistą historię zdrowia i rodzinę. Odpowiedz na te pytania tak szczegółowo, jak to możliwe, aby szybko uzyskać dokładną diagnozę. Zbadaj się. Twój lekarz powinien dokładnie Cię zbadać i poszukać oznak lub objawów, które mogą wskazywać na zakrzepy krwi. Zleć wykonanie badań laboratoryjnych, jeśli tak zaleci lekarz. W zależności od objawów lekarz prawdopodobnie będzie chciał wykonać ogólne badanie krwi. Ponadto może zalecić: Echo. Lekarz może użyć ultradźwięków do wykrycia obecności zakrzepów w żyłach. Wenografia. W flebografii płyn kontrastowy wstrzykuje się do żyły dłoni lub stopy. Dzięki fluoroskopii lekarz może następnie monitorować przepływ płynu i sprawdzać, czy występują zakrzepy krwi. Arteriografia. W arteriografii płyn kontrastowy wstrzykuje się do tętnicy. Podobnie jak w przypadku wenografii, lekarz może monitorować przepływ płynu i potwierdzić, czy gdzieś jest skrzep krwi. Wykonaj badania obrazowe lub scyntygrafię płuc. Jeśli lekarz podejrzewa, że masz zakrzep w płucach (znany również jako zatorowość płucna), może zlecić badanie obrazowe lub scyntygrafię płuc. Może to być: Prześwietlenie klatki piersiowej. Zakrzepów nie można wykryć na zdjęciu rentgenowskim. Ale możesz zobaczyć inne warunki spowodowane zakrzepem krwi i powodujące ból w klatce piersiowej lub duszność. EKG EKG jest bezbolesnym badaniem. Rejestruje aktywność serca, wykazując nieprawidłowości związane z zatorowością płucną. Tomografia komputerowa. Podczas tomografii komputerowej do żyły wstrzykuje się płyn kontrastowy, a płuca skanuje się w poszukiwaniu oznak zakrzepów krwi. Scyntygrafia płucna. Scyntygrafia płucna jest badaniem, w którym powietrze w płucach jest analizowane za pomocą substancji chemicznej. Następnie porównuje się to z przepływem krwi w żyłach, aby wykazać obecność zatorowości płucnej. Dokonaj konkretnej diagnozy. Po wykonaniu wszystkich testów lekarz powinien być w stanie zdiagnozować cię, abyś wiedział, jaki rodzaj zakrzepu masz. Leczenie zależy od rodzaju kneblu i jego lokalizacji. Dobrze znane rodzaje zakrzepów to: Skrzeplina Zakrzep to zakrzep powstający w żyłach lub tętnicach. Zator Zator jest zakrzepem, który przeniósł się z innego krwiobiegu. Zakrzepica żył głębokich. Jest to znany i niebezpieczny skrzep krwi, który zwykle pochodzi z dużej żyły nogi (ale także z ramienia, miednicy lub innych części ciała). Blokuje przepływ krwi, powodując ból i obrzęk. Metoda 4 z 5: Leczenie zakrzepów krwi Natychmiast rozpocznij leczenie. Zakrzepy krwi zagrażają życiu, dlatego konieczna jest interwencja medyczna, aby rozwiązać je jak najszybciej. Weź antykoagulanty. Antykoagulanty to leki zapobiegające tworzeniu się skrzepów krwi. Istnieją różne typy, takie jak: Enoksaparyna. Enoksaparyna jest środkiem, który jest wstrzykiwany w celu natychmiastowego rozrzedzenia krwi. Dawka wynosi zwykle 40 mg i jest wstrzykiwana w tłustą część ciała, taką jak ramię lub brzuch. Acenokumarol. Acenocoumarol to pigułka rozrzedzająca krew. Dawka zależy od pacjenta. Lekarz powinien sprawdzić krzepliwość krwi w celu ustalenia właściwej dawki. Heparyna. Heparyna jest rozcieńczalnikiem krwi, który jest wstrzykiwany do żył, aby zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi. Dawkowanie zależy od okoliczności; lekarz powinien wykonać badania krwi w celu ustalenia właściwej dawki. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat środków trombolitycznych. Środki trombolityczne to leki, które rozpuszczają włókna fibryny, które utrzymują skrzepy krwi razem. Dawka zależy od osobistych okoliczności i wytycznych szpitala. Porozmawiaj z lekarzem na temat odpowiedniej dawki dla Ciebie. Rozważ operację. Jeśli leki nie wystarczą do rozpuszczenia zakrzepu, możesz potrzebować operacji. Istnieją dwa rodzaje operacji, które są do tego odpowiednie: Cewnikowanie serca Cewnikowanie serca wykonuje się na skrzepie krwi w sercu. Balon jest wkładany w celu usunięcia blokady i stent jest umieszczony, aby utrzymać dotkniętą żyłę otwartą. Nacisk balonu i stentu powoduje, że skrzep krwi rozdziela się na mniejsze części, przywracając przepływ krwi. Tromboliza Tromboliza jest zabiegiem chirurgicznym, w którym silna substancja jest wstrzykiwana do naczynia krwionośnego w celu rozpuszczenia skrzepu krwi. Trombektomia Trombektomia polega na chirurgicznym usunięciu samego skrzepu krwi. Często wykonuje się to, gdy tromboliza nie działa lub gdy sytuacja zagrażająca życiu wymaga natychmiastowego działania. Metoda 5 z 5: Dostosowywanie diety i stylu życia Ćwicz co najmniej 45 minut dziennie. Badania sugerują, że regularne ćwiczenia aerobowe mogą zapobiegać tworzeniu się skrzepów krwi, a nawet zapobiegać istniejącym zakrzepom krwi. Spróbuj chodzić, jeździć na rowerze, wiosłować, biegać, pływać lub skakać przez 45 minut dziennie - dopóki się poruszasz. Pić dużo wody. Odwodnienie powoduje gęstnienie krwi i uszkodzenie naczyń krwionośnych. Upewnij się, że pijesz wystarczającą ilość wody, ponieważ jeśli jesteś dobrze nawodniony, możesz zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi. Jedz pokarmy bogate w nattokinase. Nattokinase to enzym rozkładający fibrynę, który zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi i rozpuszcza zakrzepy krwi, które już tam są. Nattokinase jest w natto (japońskie jedzenie ze sfermentowanej soi), sfermentowana czarna fasola, sfermentowana pasta z krewetek i tempeh. Jedz pokarmy bogate w rutynę. Rutyna atakuje enzym odpowiedzialny za tworzenie się skrzepów krwi. Jest w jabłkach, pomarańczach, cytrynach, grejpfrutach, limonkach, kaszy gryczanej, cebuli i herbacie. Zjedz jeden z tych owoców na deser po każdym posiłku lub włącz je do samego posiłku. Zdobądź wystarczającą ilość bromelainy. Bromelaina pozwala ciału wytwarzać plazminę, co pomaga rozpuścić fibrynę, która utrzymuje skrzepy krwi razem. Bromelaina występuje tylko w ananasie. Jeśli masz zwiększone ryzyko zakrzepów, spróbuj zjeść ananasa na deser po jak największej liczbie posiłków. Zjedz więcej czosnku. Czosnek utrudnia produkcję tromboksanu, który może powodować skrzepy krwi. Zawiera również cebulę i adenozynę, która pomaga zapobiegać i rozpuszczać skrzepy krwi. Cebula zawiera również adenozynę, więc staraj się je dużo jeść. Zdobądź białka głównie od ryb. Wydaje się, że zbyt dużo białka (zwłaszcza czerwonego mięsa i nabiału) stymuluje skrzepy krwi. Zamiast tego spróbuj zjeść dużo ryb. Kwasy tłuszczowe omega3 obniżają poziom cholesterolu, rozrzedzają krew i zmniejszają zbrylanie. Aby uzyskać najlepsze wyniki, jedz łososia, tuńczyka, śledzie, makrele i sardynki. Ostrzeżenia Jeśli uważasz, że masz zakrzep, nie czekaj. Natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, ponieważ może to zagrażać życiu.Zakrzepy krwi w sercu są częstym powikłaniem patogenezy sercowo-naczyniowej. Statystyki wskazują, że 43% osób, które zmarły z powodu zawału mięśnia sercowego, skrzep krwi stwierdzono w jamie serca. Zakrzepica w trzewiach jest niebezpiecznym stanem, który może prowadzić do śmierci lub niepełnosprawności.Skrzepy krwi to masy podobne do galarety, powstające w wyniku uszkodzenia naczynia krwionośnego, aby zapobiec nadmiernemu krwawieniu. Zakrzep w uszkodzonym obszarze jest tworzony przez płytki krwi i białka z osocza, a gdy uszkodzenie zostaje wyleczone, organizm rozpuszcza skrzep. Jednak skrzepy mogą tworzyć się w żyłach i tętnicach również bez urazu. Skutkiem może być nawet udar, zawał serca lub zatorowość płucna. CDC (Centra Kontroli i Prewencji Chorób – USA) ujawnia, że:Oto objawy, kiedy powstanie zakrzep w tętnicy:Oto czynniki ryzyka powstawania zakrzepów tętniczych:Oto najczęstsze objawy w przypadku, gdy zakrzep jest w żyle:Amerykańskie Towarzystwo Hematologiczne twierdzi, że doświadcza się następujących 5 objawów z powodu tworzenia się skrzepu krwi w pewnym obszarze:Aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów w ciele, należy postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami:Aktywny styl życiaZdrowa dietaZmiany w lekachPalenie tytoniu zwiększa ryzyko powstawania następujące naturalne rozcieńczalniki krwi i suplementy pomogą zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi: CDC (Centra Kontroli i Prewencji Chorób – USA) ujawnia, że: udar jest główną przyczyną ciężkiej długotrwałej niepełnosprawności dotyczy to ponad 130 000 Amerykanów rocznie co 40 sekund Amerykanin ma udar, a co 4 minuty, ktoś umiera z powodu udaru mózgu około 87% wszystkich udarów to niedokrwienie, które charakteryzuje się zablokowaniem przepływu krwi do mózgu ponad 775 000 Amerykanów rocznie ma udar, a około 610 000 z nich to pierwszy lub nowy udar około 185 000 udarów występuje u osób, które przeszły już wcześniej udar co roku udar mózgu kosztuje Stany Zjednoczone szacunkowo 33 miliardy dolarów na usługi opieki zdrowotnej, leki i brakujące dni pracy Dlatego też zakrzepy krwi są poważnym problemem i powinny być traktowane poważnie. Kiedy pojawiają się w żyłach i tętnicach, powodują poważne uszkodzenia. Rolą tętnic jest odprowadzanie utlenionej krwi z serca, a żyły powinny oddawać krew zubożoną w tlen do serca. Skrzepy tętnicze blokują przepływ tlenu i krwi przed dotarciem do najważniejszych narządów, a najczęściej tworzą się w nogach i stopach. Kiedy powstają w sercu, powodują zawał serca, a jeśli powstają w mózgu, prowadzą do udaru. Oto objawy, kiedy powstanie zakrzep w tętnicy: Bóle mięśni i skurcze Zimne ręce lub nogi Słabość w dotkniętym obszarze Utrata koloru w dotkniętym obszarze Mrowienie lub drętwienie w nogach lub rękach Oto czynniki ryzyka powstawania zakrzepów tętniczych: Otyłość Brak aktywności fizycznej Cukrzyca Wysokie ciśnienie krwi Wysoki trójglicerydy Palenie Żylne skrzepy krwi powstają powoli w żyłach i zwykle rozwijają się po dłuższym unieruchomieniu (po operacji lub złamaniu). Mogą to być trzy typy: zakrzepica żył głębokich (DVT), zatorowość płucna (PE) i powierzchowna zakrzepica żylna. Pierwszy typ występuje zwykle w udzie, podudziu lub miednicy, ale może również tworzyć się w innych obszarach ciała, takich jak wątroba, ramię, mózg, jelita lub nerki. Zatorowość płucna może być śmiertelna, ponieważ dociera bezpośrednio do płuc. Powierzchowna zakrzepica żylna tworzy się blisko powierzchni skóry i jest bardzo bolesna. Oto najczęstsze objawy w przypadku, gdy zakrzep jest w żyle: Bolesne w dotyku żyły Bolesna, opuchnięta lub zaogniona skóra wokół żyły Zaczerwieniona skóra nad żyłą Amerykańskie Towarzystwo Hematologiczne twierdzi, że doświadcza się następujących 5 objawów z powodu tworzenia się skrzepu krwi w pewnym obszarze: Mózg – osłabienie twarzy, rąk lub nóg, zawroty głowy, problemy ze wzrokiem, trudności w mówieniu, nagły i silny ból głowy. Serce – ucisk lub ból w klatce piersiowej, nudności, duszność, dyskomfort w innych obszarach górnej części ciała, pocenie się, uczucie pustki w głowie Płuca – ostry ból w klatce piersiowej, duszność, pocenie się, kołatanie serca, gorączka, odkrztuszanie krwi Ramię lub noga – nagły lub rosnący ból, obrzęki, wrażliwość i uczucie ciepła oraz utrata włosów w obszarze Brzuch – intensywny ból brzucha, biegunka, wymioty Aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów w ciele, należy postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami: Aktywny styl życia Zacznij regularnie ćwiczyć, ponieważ niekorzystne skutki siedzącego trybu życia są wyjątkowo szkodliwe. Zdrowa dieta Powinieneś trzymać się z daleka od żywności bogatej w GMO, cukry lub sztuczne słodziki, unikać przetworzonej żywności, oczyszczonych węglowodanów i tłuszczów trans. Zmiany w lekach Postaraj się znaleźć zdrowszą alternatywę dla leków, szczególnie hormonalnych, ponieważ zwiększają one ryzyko pojawiania się zakrzepów. Palenie tytoniu zwiększa ryzyko powstawania zakrzepów. Ponadto następujące naturalne rozcieńczalniki krwi i suplementy pomogą zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi: Witamina C – ten silny przeciwutleniacz wspomaga zdrowie naczyń. Miłorząb – obniża zawartość fibryny, białka niezbędnego w tworzeniu się skrzepów krwi. Kwasy tłuszczowe Omega 3 – zwiększ spożycie pokarmów bogatych w kwasy omega 3, takich jak ryby, pestki dyni i orzechy włoskie. Witamina E – ta witamina chroni przed utlenianiem, więc powinieneś spożywać więcej migdałów, zielonych warzyw liściastych, kiwi, awokado, brokułów i dyni piżmowej. Borówka czarna, imbir i kurkuma – utrudniają one zbijanie płytek krwi powodujące zakrzep krwi. Naturalne antybiotyki – czyli czosnek, cebula, oliwa z oliwek. Polecamy także inne artykuły o miażdżycy i zakrzepicy z dziedziny Medycyna naturalna, niekonwencjonalna: Pożegnaj żylaki w naturalny sposób. Miażdżyca i nadciśnienie: syrop jako naturalne leczenie 4 ciche objawy miażdżycy i jak chronić się naturalnie. Naturalne leczenie miażdżycy – mikstura na profilaktykę zawału serca i udaru mózgu Gdzie leki nie dochodzą – Naturalny sposób Amiszów na leczenie chorób cywilizacyjnychMożna również dodać 3 łyżki miodu lipowego, który ma właściwości rozgrzewające i napotne. Przed rozpoczęciem mieszania składników, czosnek należy przepuścić przez praskę, a następnie odstawić go na 10 minut. Do wyparzonego słoika wlewa się sok z cytryny, który może zawierać pestki i miąższ, sproszkowany czosnek oraz Skrzepy krwi naturalnie razem kiedy jesteś ranny. Jest to konieczne, aby zatrzymać krwawienie i leczyć rany. Jednakże czasami krwi może sklejać się w bryłki, w taki sposób, że zatykają żył i tętnic. To przerywa przepływ krwi i mogą być niebezpieczne. Skrzepy krwi mogą również tworzyć wskutek miażdżycy, lub narastania płytki nazębnej w tętnicach. Krzepnięcie krwi jest oczywiste różne objawy w zależności od tego, gdzie są one w organizmie. Ból ostry i nagły jest wspólne, a także zajęcie i upośledzenie mowy, jeśli skrzep krwi zakłóca przepływ krwi do mózgu. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, jeśli podejrzewasz, że masz zakrzepów krwi. Instrukcje 1 Bądź aktywny. Regularne ćwiczenia aerobowe może rozpuszczać skrzepy krwi, według badania, które zostało przedstawione na American Heart Association w 2003 roku Uczestnicy badania chodził przez 45 minut dziennie, 5 dni w tygodniu, przez około 3 miesiące. 2 Spróbuj biorąc nattokinase, jedną kapsułkę rano, jedna po południu i dwie przed snem. Nattokinase jest dodatek enzym pochodzący z natto, która jest fermentowany produkt sojowego. Nattokinase może rozwiązać nie tylko tworzeniu się zakrzepów krwi, może również zapobiegać powstawaniu nowych. 3 Weź suplement omega-3 dziennie. Omega-3 może pomóc zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi i zażegnać choroby serca i zawału serca. Olej z wiesiołka to jeden suplement, który oferuje omega-3. 4 Dodaj czosnek i kurkumę do swojej codziennej diety. Mogą one pomóc krążenie. Użyj kurkumę i czosnek w potrawach, takich jak zupy, chili, curry dania lub nawet jajecznicy. 5 Obniż czynniki ryzyka dla rozwoju niebezpiecznych skrzepów krwi, obniżając ciśnienie krwi. Jeśli palisz, przestań. Zmniejszyć tłuszczu w diecie, jak również spożycie soli. Dążyć do mniej niż 1500 mg soli dziennie. Wskazówki: Spróbuj użyć tych alternatywnych możliwości leczenia w połączeniu z tradycyjnych zabiegów. Przed użyciem jakichkolwiek suplementów ziołowych, aby upewnić się, że nie będą one powodować interakcje ze swoimi leków skonsultować się z lekarzem.Czy heparyna chroni przed zakrzepicą? Wprowadzenie: W dzisiejszych czasach, kiedy tempo życia jest coraz szybsze, a wiele osób prowadzi siedzący tryb pracy, zagrożenie zakrzepicą staje się coraz bardziej powszechne. Zakrzepica to stan, w którym tworzą się skrzepy krwi w naczyniach krwionośnych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak zawał serca czy
Zakrzepica żylna polega na tworzeniu się skrzeplin, które utrudniają prawidłowy przepływ krwi. Powoduje to obrzęki i ból kończyn dolnych lub górnych. Zakrzepica może mieć także poważne konsekwencje. Gdy skrzeplina oderwie się, zawędruje do naczyń płucnych, może wywołać zator skutkujący ostrą niewydolnością krążenia i zgonem. Ryzyko zakrzepicy zwiększa kilka czynników. Dowiedz się, u kogo może wystąpić zakrzepica. Jak leczyć żylną chorobę zakrzepowo-zatorową? Zakrzepica żylna (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa) polega na formowaniu się wewnątrz żył głębokich skrzeplin (zakrzepów) utrudniających lub wręcz uniemożliwiających prawidłowy przepływ skrzeplin w żyłach powoduje z czasem niszczenie ściany żylnej i destrukcję zastawek żylnych. Świeże skrzepliny mogą odrywać się i przemieszczać do naczyń płucnych, powodując groźny zator (zatorowość płucna), który jest jedną z częstszych przyczyn zgonów wśród pacjentów szpitalnych oraz główną przyczyną zgonów w okresie pooperacyjnym i się biorą zakrzepy? Warto wiedzieć, że tworzenie się zakrzepów w żyłach głębokich jest naturalnym mechanizmem naprawczym w przypadku uszkodzenia błony wewnętrznej. W powstawaniu zakrzepu biorą udział płytki krwi, które przylegają do uszkodzonego śródbłonka lub błony sprężystej wewnętrznej i stopniowo wypełniają ubytek. Po pewny czasie płytki krwi ulegają szkliwieniu, pokrywa je śródbłonek i cały proces naprawczy zostaje w niektórych przypadkach, gdy istnieją czynniki zakrzepotwórcze, proces zakrzepowy wciąż się rozwija. Na pierwszym zakrzepie płytkowym, który powstał w wyniku toczącego się procesu naprawczego, odkładają się kolejne płytki, włóknik i granulocyty, tworząc pewnego rodzaju nieregularne kolumny łączące się ze sobą. Do tej struktury dochodzi włóknik, który tworzy siatkę, w której oczkach gromadzą się krwinki białe i czerwone. Tak rozrasta się skrzeplina, która sięgając do najbliżej dużej bocznicy, może zamknąć całkowicie światło jest narażony na zakrzepicę żył? Zakrzepicy sprzyjają pewne czynniki ryzyka. Nie każdy jest bowiem narażony na chorobę zakrzepowo-zatorową, choć pewne zachowania sprzyjają jej sprzyja zakrzepicy? długotrwałe unieruchomienie (pobyt w szpitalu, ciężka choroba, długotrwała podróż); silne urazy; operacje (zwłaszcza ortopedyczne); stosowanie niektórych leków (hormonalnych, przeciwnowotworowych); przebyte epizody żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej; otyłość; niewydolność serca; nałogowe palenie papierosów; ciąża i połóg. Ryzyko zakrzepicy zwiększają również pewne choroby, takie jak: nowotwory, choroby serca, choroby zapalne jelit, schorzenia reumatologiczne i hematologiczne. Poza tym niektóre osoby są genetycznie obciążone skłonnością do zakrzepicy, czyli wrodzoną trombofilią. U takich osób zakrzepica żylna może pojawiać się wielokrotnie, może również dotykać krewnych. Zakrzepica dotyczy najczęściej żył głębokich kończyn dolnych, ale występuje również w żyłach miednicy i kończyn górnych. Objawy zakrzepicyZakrzepica żył podudzi objawia się głównie bólem i obrzękiem łydki, a nawet całej nogi. Natomiast zakrzepica żył kończyny górnej objawia się bólem i obrzękiem ręki. Ból nasila się na przykład przy zginaniu stopy i naciskaniu na podeszwę, utrudnia chodzenie, stanie i wykonywanie najmniejszego czy opuchliźnie towarzyszy zazwyczaj zaczerwienienie i ocieplenie skóry. Czasami może pojawiać się stan podgorączkowy lub gorączka do 40 st. C. Zatorowość płucna manifestuje się natomiast dusznością, bólami w klatce piersiowej, napadowym kaszlem, a czasami także krwiopluciem. U niektórych osób zakrzepica żylna przebiega skąpoobjawowo, a jedynym alarmującym sygnałem jest zatorowość jest mylenie żylaków z zakrzepicą. Obecność żylaków nie świadczy bowiem o tym, że dana osoba ma zakrzepicę. Żylaki to nieprawidłowo poszerzone i „skręcone” żyły powierzchowne, które stanowią problem estetyczny i nierzadko powodują bolesny stan zapalny (zapalenie żył powierzchniowych). Stan ten wymaga leczenia, ale nie można go mylić z chorobą zatorową, która dotyczy żył głębokich i jest stanem znacznie poważniejszym. Najgroźniejszym powikłaniem zakrzepicy żylnej jest zatorowość płucna, która może prowadzić do nagłej śmierci. Innym, bardziej odległym powikłaniem zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych może być zespół pozakrzepowy objawiający się obrzękiem i przebarwieniami na skórze goleni, a czasem doprowadzający do trudno gojących się owrzodzeń. Rozpoznanie zakrzepicyPodstawowym badaniem jest ocena prawdopodobieństwa według skali Wellsa. Pacjent musi odpowiedzieć na 12 pytań dotyczących stanu zdrowia i objawów zakrzepicy – za każdą odpowiedź twierdzącą otrzymuje się jeden punkt. Na podstawie odpowiedniej punktacji ocenia się ryzyko zakrzepicy rozpoznaje skrzepy w żyłach w badaniu ultrasonograficznym (USG) wykonywanym metodą Dopplera i pozwalającym zobaczyć przepływ krwi w naczyniach się także badanie krwi (koagulogram), które pozwala ocenić układ zakrzepicyLeczenie zakrzepicy zależy od zaawansowania problemu i miejsca, w którym utworzył się zakrzep. Zazwyczaj stosuje się tzw. leczenie zachowawcze, które polega na podawaniu leków przeciwzakrzepowych, które zmniejszają ryzyko zatoru płucnego, hamują powiększanie się istniejących skrzeplin i zapobiegają powstawaniu stosuje się heparynę drobnocząsteczkową w postaci zastrzyków podskórnych. Następnie podaje się środki doustne rozrzedzające krew i leki flebotropowe wzmacniające oraz chroniące ściany naczyń usuwa się skrzepliny operacyjnie, ponieważ sprzyja to powstawaniu nowych skrzeplin. Operację przeprowadza się głównie w przypadku długotrwałej lub nawracającej zakrzepicy z powtarzającymi się zatorami. Operacja polega na wszczepieniu do żyły filtru wykonanego ze specjalnego stopu lub nierdzewnej stali, kształtem przypominającego otwartą parasolkę. Filtr ma powstrzymać zakrzepy płynące z krwią do tętnicy zakrzepicyGłówną metodą zapobiegania zakrzepicy jest unikanie unieruchomienia kończyn, o ile jest to w ogóle możliwe. Dodatkowo metodą jest stosowanie podkolanówek, pończoch lub opasek elastycznych, które mają przyspieszać przepływ krwi w kończynach poddanych odpowiedniemu uciskowi. W czasie długich podróży samochodem lub samolotem dbaj o odpowiednie nawodnienie i często spaceruj (w przypadku jazdy samochodem konieczne jest robienie przerw na rozprostowanie nóg). Ważne jest regularne napinanie mięśni łydek. Na co dzień unikaj noszenia zbyt ciasnej odzieży – ciasnych podkolanówek i spodni, chyba że jest to odzież specjalnie dobrana i zalecona przez lekarza. Utrzymuj odpowiednią masę ciała i ćwicz regularnie. Pracując na stojąco lub siedząco, rób częste, krótkie przerwy na przespacerowanie się, rozprostowanie nóg i zmianę pozycji ciała. Nie pal papierosów! Źródło:
